Tęsknota

Strasznie tęsknię za synkiem... Odkąd wróciłam do pracy, niemal go nie widuję :(
Przez cały tydzień wracałam późno z pracy, w efekcie jak przyjeżdżałam to chwilę się pobawiliśmy i maluszek szedł spać. Plus był jednak taki, że miałam go pod ręką i mogłam go utulić...
Wczoraj rano wychodząc do pracy, ukochałam mojego szkraba, zrobiłam mleczko, ale jak wróciłam wieczorek jego już nie było. Został u dziadków na noc. Dzisiaj po pracy pojechałam do niego. Cudownie było zobaczyć to moje małe szczęście :)
Jak tylko mnie zobaczył od razu się rozgaworzył, jakby chciał mi opowiedzieć co się u niego działo. Siedział u mnie na rączkach i tak się tuliliśmy... A gdy babcia wyciągnęła po niego ręce, Alex złapał mnie mocniej i się wtulił. Boże jakie to cudowne uczucie :)
Kto jest matką rozumie co piszę... Łzy stanęły mi w oczach, tuląc tą moją "kruszynkę".
Przez cały tydzień Alex będzie u moich rodziców. Zabierzemy go dopiero na weekend. Nie wiem jak ja to przeżyję... Ciężko mi się przyzwyczaić że go nie ma w pobliżu...
Codziennie zaglądam co słychać u Frania i z całego serca współczuję jego mamie, która każdego dnia musi stawić czoło walce z chorobą syna i walczyć o każdą złotówkę by jej syn mógł żyć...
Obym nigdy nie musiała przez to przechodzić...